عملیات قالب بندی و کشش کابل پیش تنیده-سازه های پیش تنیده و بتن اکسپوز تکین دژ
قالب بندی
قالب های بدنه معمولا فولادی هستند و قالب کف ممکن است فولادی یا بتنی باشد. قالبها باید طوری طراحی و ساخته شوند که دارای مقاومت صلبیت و وادارها و مهارهای کافی و مناسب باشند تا در مقابل ارتعاشات ناشی از تراکم بتن بدون تغییر شکلها و اعوجاج های خارج از رواداری مقاومت نمایند.تمیز کردن قالب ها سهل بوده و باید بعد از هر بار استفاده تمیز شوند، اتصالات و درزهای قالب باید محکم و آب بند باشند تا مانع از پس و پیش شدن پانلها و فرار شیره بتن (کرمو شدن بتن) و یا دیگر نقص های بتن شوند. به منظور جلوگیری از لب پر شدن، کلیه گوشه ها باید دارای پخ باشند. پخی را می توان با خم کردن ورق فولادی سه گوش چوبالب بندی و کشش کابل پیش تنیدهی و یا سه گوش های لاستیکی به وجود آورد.
قالب های بدنه معمولا توسط پشت بندها و وادار های کافی از سمت بیرون نگهداری و پشتیبانی میشوند و اغلب کمتر به استفاده از میان بولت برای قالب های بدنه به یکدیگر است. در صورت نیاز به استفاده از میان بولت بهتر است در بالا و پایین قطعه بتنی قرار گیرند.
به منظور جلوگیری از چسبیدن بتن قالب، باید سطح قالبها توسط روغن چرب شود.معمولا محصولات خوب و مناسبی خصوصا به صورت ترکیبات برای عمل آوری در دمای بالا برای قالب های فلزی وجود دارد. هنگامی که از روغن قالب استفاده میشود برای جلوگیری از آلودگی آرماتورها و کابل های پیش تنیدگی باید مراقبت های ویژه انجام گیرد. اگر سطح قالب ها قبل از آرماتوربندی چرب شود باید با کاغذ یا مشمع پوشیده شوند تا موجب آلودگی آرماتورها و کابل ها نشوند. اگر روغن بعد از تعبیه کابل ها به کار برده شود تمهیدات ویژه ای برای تمیز نگه داشتن کابل ها مورد نیاز است. هر مقدار از روغن قالب که روی مفتولهای پیش تنیدگی ریخته می شود باید بلافاصله به وسیله یک حلال پاک شود.
در برخی از طرح ها به ویژه در شاهتیرهای سنگین پل نیاز به صفحات توزیع فشار در انتهای تیر میباشد. این صفحات باید بر روی بستر ساخته و به طور دقیق قبل از نصب قالبها تعبیه شوند قطعات دیگری که باید به صورت انتظار تعبیه شوند می بایست مطابق نقشه ها در محل خود محکم شوند.
اعضای پیش تنیده دارای آرماتوربندی متعارفی هستند. خاموت ها علاوه بر ایجاد مقاومت برشی برای کنترل برخی از ترکها اهمیت ویژه ای دارند. آرماتوربندی معمولا به صورت قفس های پیش ساخته می باشند که درون قالب ها قبل یا بعد از کشیدن کابل ها بسته به نوع عضو مربوطه کار گذاشته می شوند. ترتیب اجرای برخی از قالب ها به ویژه در تیرهای I شکل بدین شکل است که تاندون های پیش تنیدگی و آرماتورها قبل از نصب قالب های بدنه در مکان مربوطه قرار داده می شوند. جداکننده ها بلوک های مهاری انتها و مهار در نقاط شکستگی کابل ها را نیز می توان قبل از نصب قالب ها تعبیه نمود.
غالبا قالب های مدفون یا گم، در محدوده نزدیک تار خنثای مقطع عضو، به منظور کاهش وزن آن بدون کاهش ظرفیت باربری استفاده میشوند. حفره های استوانه ای کم قطر در سقفها و اعضای عرشه و حفره های بزرگ مربعی یا مستطیلی در ساختن شاهتيرهای جعبه ای توخالی پل های استفاده میشوند.
عملیات کشش
هنگامی که به مفتول فولادی نیروی کششی اعمال می شود، شروع به افزایش طول می نمایند. افزایش واحد طول تا نقطه ای به نام حد تناسب با تنش ناشی از نیروی اعمالی متناسب است. اگر بار در این مرحله برداشته شود،مفتول به طول اولیه خود****
افزایش طول دایمی در مفتول به وجود می آید که *** دایمی می گویند. در بتن پیش تنیده افزایش طول کابل ها****مورد نظر است. مطابق ضوابط آیین نامه ها تنش نباید از94/0 تنش تسلیم یا 8/0 تنش نهایی تجاوز نماید. مدول الاستیسیته (E) مبین میزان خطی بودن و سختی مصالح و مواد است. مدول الاستیسیته برابر است با نسبت تنش به کرنش عضو، مدول الاستیسیته فولاد پیش تنیدگی در حدود میباشد. این عدد قابلیت تغییر در حدود ۷ و ۸ درصد که نتیجه آن امکان ایجاد خطا در مقادیر تنش و نیروی پیش تنیدگی محاسبه شده از اندازه گیری کرنش می باشد. برای محاسبه نیروی پیش تنیدگی از روی کرنش، ابتدا افزایش طول کابل در حین کشیدن اندازه گیری شود. با تقسیم این عدد بر طول کابل، کرنش تعیین می گردد. مقدار تنش نیز از حاصل ضرب کرنش در مدول الاستیسیته به دست می آید که اگر در سطح مقطع کابل ضرب شود، نیروی پیش تنیدگی حاصل می گردد. روش دیگر برای اندازه گیری نیروی پیش تنیدگی استفاده از فشار جک است. فشار جک توسط گیج های مستقر در روی آن قابل تعیین است. اگر فشار در مساحت پیستون جک ضرب گردد، نیروی پیش تنیدگی حاصل می شود. تا زمانی که تنش های به دست آمده از دو روش فوق در حد معقولی با هم سازگاری دارند سؤالی در مورد دقت اندازه گیری تنش به وجود نمی آید. هر روش کاری، استانداردها، ضوابط و رواداری های مربوط به خود را دارد. لیکن وجود ۵ درصد اختلاف برای کارهای پیش کشیده و ۷ درصد برای کارهای پس کشیده بین تنش محاسبه شده از فشار جک و است به دست آمده از اندازه گیری کرنش قابل قبول است.
ایین نامه ساختمانی ACI مقرر می دارد که نیروی پیش تنیدگی باید با اندازه گیری افزایش طول
تاندون و کنترل فشار جک تعیین شود. وجود تفاوت در مدول الاستیسینه فولادهای مختلف یا عدم دقت در فشار نصب شده بر روی جک های پیش تنیدگی، منشا پیدایش خطا در اندازه گیری ها
پیچیده تر می شوند. همه وسایل باید در فواصل زمانی معینی تنظیم شوند. گاهی اندازه گیری ها به وسیله اکستنسومتر در حین عملیات پیش تنیدگی کنترل شوند. به عنوان یک روش کنترل تنیدگی استفاده مورد از بارسنج در آغاز هر مرحله توصیه می شود. این روش برای کابل های مستقیم و یا منحنی قابل استفاده است. مکانیسم بارسنج، استفاده از کرنش سنجهای الکتریکی (4-SR) برای اندازه گیری کرنش و تبدیل آن به نیرو است.
کرنش سنج ها مستقیما روی کابل چسبیده می شوند و برای مشخص کردن یکنواختی کشش در امتداد کابل منحنی مفید و مناسب هستند. این روش برای کنترل کابل های تازه کشیده شده استفاده میشود ولی به عنوان یک کنترل عملی نیست.وقتی خرابی گیره و با گسیختگی کابل رخ دهد، انرژی زیادی به طور ناگهانی آزاد شده و باعث می شود کابل و یا دیگر وسایل موجود در بستر پیش ساختگی به سرعت و با حرکات شلاقی و پرتابی به وضعیت اولیه خود برگردند. به همین دلیل مهندسین و کارگران باید برای هر گونه اتفاقات غیر معمول در حین پیش تنیدگی آماده باشند.
